Kryeministri Edi Rama dhe Presidentja e Komisionit Europian Ursula Von der Leyen, morën pjesë këtë pasdite në ceremoninë hapëse të vitit të parë akademik, të Kolegjit të Europës në Tiranë, në kampusin, i cili mban emrin e politikanit të shquar francez, ish President i Komisionit Europian, Jacques Delors.

Rektorja e Kolegjit të Evropës, Federica Mogherini,  e pranishme në ceremoni tha se interesi i të rinjve për të studiuar në këtë kolegj ishte shumë i lartë. “Vitin e kaluar ishim këtu, në të njëjtin vend, në Samitin e Ballkanit Perëndimor, ku përuruam zyrën tonë dhe çfarë është më e rëndësishme çelem pranimet për studentët që do të aplikonin në degën e Kolegjit të Europës në Tiranë. Patëm 241 aplikime, kryem 122 intervista dhe përzgjodhëm 32 studentë, nga 21 kombësi, të cilat sot janë pionierët e parë që promovojnë Masterin e artit për transformimin europian e integrimin këtu në Tiranë, në Kampusin Jacques Delors.”

Hapja e kampusit të Kolegjit të Europës në Tiranë, është një tjetër gurthemeli në rrugëtimin e përafrimit me standardet europiane, pasi ngre në një tjetër nivel sfidën për ndërkombëtarizimin e universiteteve tona dhe hap sigurisht, një horizont të ri edukimi për të rinjtë tanë.

* * *

Kryeministri Edi Rama: Do të përpiqem që të shmang fjalën e gjatë që më kanë përgatitur njerëzit e mi dhe tashmë më duhet të gjej pak dhe ku është fillimi.

Megjithatë është pa asnjë dyshim se fillesa është Ursula dhe dua të shpreh një falënderim mjaft të thellë nga zemra për të që ka qenë një mike e palëkundur, e dashur dhe e vërtetë për Shqipërinë dhe për rajonin tonë. Ursula, dua të garantoj që ky është një investim i mirë sepse për miqtë ne shkojmë përtej së mundurës dhe madje mund edhe të vrasim, kështu që jeni politikania europiane më e sigurtë që ekziston.

Nga ana tjetër, e di që Federica e di që ajo që po them është e vërtetë. Federica filloi dhe u përpoq fort të bënte atë çfarë Ursula përfundoi, që do të thotë të ulte Shqipërinë në tryezë për të nisur bisedimet e anëtarësimit dhe nuk ishte shumë vjet më parë kjo, por ishte një Europë tjetër.

Sot, ne kremtojmë këtë moment të jashtëzakonshëm të takimit me studentët dhe profesorët e Kolegjit të Europës ballë për ballë vetëm dy vjet pasi kjo ide u hodh këtu në Tiranë kur zhvilluam Samitin midis BE dhe Ballkanit Perëndimor dhe për standardet e BE, dy vjet nga ideja deri tek realizimi është një arritje mjaft e madhe.

Gjithçka nisi nga një bisedë midis meje dhe Presidentes von der Leyen dhe është një shembull që mund të përdoret për të treguar se ç‘gjë e jashtëzakonshme do të ishte nëse gjermanët e shqiptarët janë bashkë në Bashkimin Europian për të përshpejtuar shumë gjëra së bashku.

Askush nuk do ta kish besuar që kjo do të ndodhte brenda një kohe kaq të shkurtër, por ja që ndodhi. Unë nuk besoj në rastësi. Për mua, nuk është rastësi që Kolegji e çel kampusin pikërisht në momentin kur Shqipëria çeli bisedimet për anëtarësim për grup kapitullin e parë të “Acquis” duke filluar pjesën më të vështirë të procesit për t’u bërë anëtare e BE.

Është një tjetër shenjë shumë e fortë për mua që tashmë yjet e Shqipërisë janë në vijë të drejtë dhe që rruga jonë drejtë anëtarësimit është bërë tanimë e pandalshme, por nuk ka kohë më të mirë sesa tani për të pasur në Tiranë këtë grup studentesh, të cilët do të jenë të trajnuar më së miri për BE, por dhe për Ballkanin Perëndimor e që do të t’i shërbejnë të ardhmes së të dyjave bashkë.

Pashë videot e kolegëve tuaj studentë dhe sinqerisht u ndjeva pak keq për ta. Bryzhi përplot me shi, Natolina plot me borë, shihni këtu! Dhe është vetëm fillimi, nuk keni parë ende asgjë.

31 studentë nga 22 kombësi të ndryshme që kanë këtë bekim të jashtëzakonshëm për t’u mbledhur së bashku në një fole të Europës që ndodh të jetë e vendosur në pjesën më të shndritshme të Ballkanit Perëndimor, është vërtetë diçka që duhet ta jetoni çdo minutë dhe të thithni gjithçka dhe jo vetëm pjesë të saj dhe duke thënë që duhet të merrni gjithçka, do të kishte dhe shumë gjëra që do doja t’i përmendja, por merrni gjithçka, jo vetëm të fitoni më shumë njohuri për BE, për të drejtën, për ligjet e BE apo për shërbimin e jashtëm të BE, por edhe të merrni njohuri për frymën, për kulturën, për traditën, për historinë e këtij rajoni sepse herët më shumë se vonë do të jeni shumë të nevojshëm sepse njerëzit në Bruksel duhet të dinë më shumë nga ato çfarë ka brenda dhe kush më mirë se ju mund t’i thotë këto.

Në fakt ka gjëra, të cilat njerëz në Ballkanin Perëndimor e kanë të vështirë t’ia shpjegojnë miqve tanë në perëndim. Dua të them që nga përvoja ime Europa dhe Bashkimi Europian shoqërojnë shumë me dhimbje, të bërtitura, por nuk ka vend më të mirë. Kur u ktheva në Luksemburg javën e kaluar një gazetar më pyeti nëse kishim një plan B. Nëse Europa dhe Bashkimi Europian do të ktheheshin tek mënyra e vjetër, por a mund të ketë një plan B ndaj BE. Nuk e besoj se të kesh një plan B kundrejt BE do të thotë të kesh një plan B kundrejt lirisë individuale. Nënkupton të kesh një plan B kundrejt sundimit të ligjit, nënkupton të kesh një plan B kundrejt demokracisë funksionale. Nëqoftëse je gati ta negociosh këtë gjë atëherë mund të kesh një plan B, një plan C, një plan D por unë besoj që kjo A, B, C që e bën BE projektin më të pabesueshëm që mendja politike ka imagjinuar dhe ka guxuar ndonjëherë të ngjizë është i pa negociueshëm. Nuk ka asnjë rrugë tjetër, nuk ka asnjë vend tjetër ku mund të jeni të sigurte për veten, për fëmijët, për fëmijët e fëmijëve ku ata do të kenë këto tre gjera thelbësore: lirinë individuale, sundimin e ligjit dhe demokracinë  funksionale dhe po e di ndonjëherë e di, demokracia ngjan sikur nuk funksion mirë, por për hir të kësaj të shkosh kundër BE, duke parafytyruar dhe parashikuar një të ardhme të nesërme jashtë BE është thjeshtë pa kuptim.

Kështu ju uroj të gjithëve suksesin që po kërkoni. Ju garantoj të gjithë lumturinë që Shqipëria pret me padurim t’ju japë jashtë klasave sepse brenda klasave nuk është Shqipëria e pranishme, është BE-ja. Klasat, orët mësimore do të jenë më të mërzitshme, ndërsa jashtë do të jetë më pak, por kombinimi është më i miri sepse është BE-ja dhe do t’ju le me këtë. Çdo gjë që ju zemëron apo ju bën të pavendosur apo të zhgënjyer në raport me BE-në duhet të shërbejë, jo për të luftuar apo për t’ju bashkuar betejave kundër BE-së, por të shërbejë për të luftuar mbrapsht për të pasur një BE më të mirë.

Faleminderit!